Wiersz o Lenie i Janku.

Lenka to dziewczynka piękna jak wisienka,

Getto przeżyła i z Jankiem się złączyła.

Lecz podczas powstania się pogubili,

I nie wiedzieli, gdzie się ich przyjaciele zmyli.

Nagle nadszedł dzień, gdy się wszyscy poznajdowali,

I z rąk złego Niemca swe dziecie wyrwali.

Gdy wszyscy troje mieli dwa dni do wolności,

Musiał ich spokój Wasilewski zmącić.

Wsiadając do samochodu Janka postrzelił,

I całe Leny życie po prostu diabli wzięli.

Próbowała ochłonąć , zapomnieć o przeszłości,

Lecz Lena panna bojowa,

Wciąż pamiętała jego ostatnie słowa:

"Kocham Was"

I wszystko się zmieniło nagle dookoła.